نقش سبک های تربیتی والدین در شکل گیری انواع خودها و فاصله بین آن ها در فرزندان

 

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه نقش پيش بيني كننده سبك هاي تربيتي والدين در چگونگي شكل گيري خودهاي واقعي، ايده آل و بايدي و نيز فاصله بين خودهاي واقعي با خودهاي ايده آل و بايدي در دختران و پسران دانشجو طراحي و اجرا گرديد. بدين منظور تعداد 263 نفر دانشجو (136 پسر و 127 دختر) به عنوان نمونه غيراحتمالي در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه هاي روش تربيتي و مقياس خودگسستگي (مقياس اندازه گيري فاصله خودها) را تكميل نمودند.

 

 

نتايج تحليل داده ها با استفاده از تحليل هاي همبستگي نشان داد كه بين نمرات انواع خودها و ابعاد محبت ـ طرد و كنترل ـ آزادي همبستگي معناداري وجود دارد. با استفاده از تحليل رگرسيون نشان داده شد كه سبك هاي تربيتي استبدادي و طردكننده در مقايسه با ساير سبك ها معتبرترين پيش بيني كننده ها براي انواع خودها و فاصله خودها مي باشند، به نحوي كه اين پيش بيني با شكل گيري خودهاي واقعي و ايده آل رابطه، منفي دارد.

 

 

البته در پيش بيني شكل گيري خود بايدي با سبك تربيتي استبدادي جهت رابطه، مثبت و با سبك تربيتي طردكننده منفي مي باشد. هم چنين سبك تربيتي استبدادي نقش پيش بيني كننده منفي در پيش بيني فاصله بين خودهـاي واقعي و ايـده آل و نقش پيش بيني كننده مثبت براي پيش بيني فاصله خودهاي واقعي و بايدي دارد. در تبيين نتايج بدست آمده به نقش كيفيت ارتباطات به خصوص ارتباطات نزديك والد ـ فرزند و نيز نقش سبك هاي تربيتي والدين از طريق جامعه پذيري بر شكل گيري نظام خود و فاصله هاي مطلوب و نامطلوب بين انواع خودها اشاره شده است.

 

 

منبع: elmnet.ir